Odzież robocza i odzież ochronna to dwa różne rodzaje ubrań wykorzystywanych w pracy, choć często są ze sobą mylone. Obydwa typy odzieży pełnią ważne role, lecz nie są sobie równe. W tym krótkim artykule wyjaśniamy czym się różni odzież robocza od ochronnej i w jakich branżach znajdują zastosowanie.
Różnice między odzieżą roboczą a ochronną
Odzież robocza
Jej głównym zadaniem jest zastąpienie lub zabezpieczenie prywatnych ubrań pracownika w miejscu pracy. Odzież robocza zapewnia ochronę przed zabrudzeniami i uszkodzeniami mechanicznymi. Pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia ubrań roboczych w sytuacjach określonych w Kodeksie pracy (prace brudzące, kontakt z substancjami, wymogi sanitarne). Ubrania robocze mogą być jednorazowego lub wielokrotnego użytku i nie muszą posiadać certyfikatów, w przeciwieństwie do odzieży ochronnej. Najczęściej są to po prostu spodnie, koszulki, bluzy i fartuchy.
Stosuje się ją m.in. w:
- branży cleaningowej,
- przemyśle lekkim,
- przemyśle automotive,
- służbie zdrowia,
- hotelarstwie,
- gastronomii,
- rolnictwie i ogrodnictwie,
- logistyce i na magazynach.
Najczęściej odzież robocza jest wykonana z bawełny, poliestru lub materiału typu softshell – często wykorzystywany w kurtkach roboczych do pracy na zewnątrz.



Odzież ochronna
To element środków ochrony indywidualnej (ŚOI). W przeciwieństwie do odzieży roboczej, odzież ochronna ma za zadanie chronić pracownika przed czynnikami zagrażającymi zdrowiu i życiu. Jest to specjalistyczny rodzaj odzieży, który zapewnia ochronę przed zagrożeniami występującymi w środowisku pracy, takimi jak czynniki biologiczne, chemiczne, mechaniczne, termiczne, elektryczne i promieniowanie. Ze względu na swoją funkcję, ubrania ochronne muszą spełniać określone normy techniczne ISO. Podlegają także obowiązkowej ocenie zgodności i certyfikacji. Są obowiązkowe tam, gdzie występują zagrożenia. Odzież ochronna jest często droższa od odzieży roboczej ze względu na wyższe wymagania dotyczące konstrukcji i materiałów, z których jest wykonana.
Odzież ochronna jest niezbędna m.in. w:
- budownictwie,
- ratownictwie,
- przemyśle chemicznym i laboratoriach,
- przemyśle farmaceutycznym,
- przemyśle ciężkim,
- spawalnictwie,
- energetyce.
Zależnie od zagrożeń i stanowiska pracy, odzież ochronna jest szyta z materiałów, takich jak bawełna, modakryl, aramid, PVC, poliester z dodatkami, polietylen czy włókna węglowe.



Normy ISO
Normy ISO to międzynarodowe standardy opracowywane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (International Organization for Standardization). Mają one na celu ujednolicenie zasad, procedur i wymagań w różnych dziedzinach gospodarki i technologii na poziomie globalnym.
W kontekście odzieży roboczej i ochronnej, normy ISO mają bardzo istotne znaczenie. Określają wymagania dotyczące odporności odzieży na zagrożenia, trwałości materiałów i szwów, widoczności, ergonomii i komfortu użytkownika, a także zgodności z zasadami BHP i przepisami. W praktyce normy ISO dotyczą głównie odzieży ochronnej, która pełni funkcję ŚOI. Odzież robocza – o ile nie chroni zdrowia ani życia – nie musi spełniać wymagań określonych w tych normach. Odzież ochronna, jako środek ochrony indywidualnej, musi również posiadać oznakowanie CE oraz deklarację zgodności UE.